Γιατί οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν???

Οι σημερινές γυναίκες μου θυμίζουν ακροβάτες που προσπαθούν να ισορροπήσουν σε τεντωμένο σκοινί, χωρίς να ξέρουν στην τελική το αν όντως θέλουν να ισορροπήσουν
Ανταγωνίζονται εμάς τους άνδρες στα ίσια σε όλα τα επίπεδα και, όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν αποκτήσει και όλα τα αρνητικά στοιχεία της ανδρικής συμπεριφοράς (μαγκιά, επιθετικότητα, άσχημη γλώσσα, τουπέ κλπ) Ανταγωνίζονται τους άνδρες στις σπουδές, στη δουλειά (οκ μέχρι εδώ), αλλά και στο τσιγάρο, στο ποτό, στο δρόμο, στο βρίσιμο κλπ
Δεν έχουν πλέον κανένα σεβασμό προς τους άνδρες. Η γιαγιά μου και μετέπειτα η μάνα μου δεν είχαν αυτοκίνητο αγορασμένο από τον πατέρα τους για να κάνουν βόλτες, ούτε τις έστελναν οι πατεράδες τους διακοπές στη Μύκονο! Δεν τριγυρνούσαν στο χωριό τους με μίνι και αποκαλυπτική ενδυμασία, ούτε συζητούσαν φωναχτά τα γκομενικά τους στην πλατεία του χωριού!
Ο στόχος τους ήταν να παντρευτούν σε μικρή ηλικία και να κάνουν οικογένεια. Η γιαγιά μου είχε ανάγκη τον παππού μου γιατί ο παππούς πήγαινε για δουλειά, για να ζήσει την οικογένεια, ενώ εκείνη μεγάλωνε τα παιδιά στο σπίτι. Η μάνα μου δούλευε, αλλά είχε ανάγκη τον πατέρα μου γιατί το καθεστώς της εποχής δεν την ήθελε να σπουδάζει 10 χρόνια και να γίνει γριά με πτυχία, αλλά να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια το πολύ μέχρι τα 30.
Γι αυτό αυτές οι γυναίκες σεβόντουσαν τους άντρες. Σήμερα, όμως, καμία τέτοια πιεστική κοινωνική ή οικονομική ανάγκη δεν υπάρχει στις γυναίκες. Έτσι, οι σημερινές γυναίκες συμπεριφέρονται απέναντι στους άντρες σαν να μην τους έχουν ανάγκη (και δεν τους έχουν). Κανένα δέος και κανένα σεβασμό δεν νιώθουν απέναντί τους και όταν οι άνδρες τις πλησιάζουν, αυτές τους φέρονται συχνά με αγένεια και χλευασμό ή (στην καλύτερη) με αδιαφορία.
Γι αυτό και οι σημερινοί άνδρες δύσκολα τις πλησιάζουν, ή δεν τις πλησιάζουν καθόλου αν δεν τους δώσουν πρώτες αυτές το σήμα ότι τους θέλουν, οπότε αυτές καταλήγουν να λένε στο ίντερνετ, στην τηλεόραση, σε εκπομπές, κλπ, ότι χάθηκαν οι άνδρες, δεν υπάρχουν άνδρες πια, δεν φλερτάρουν κλπ.
Μήπως, όμως, η σωστή διαπίστωση είναι ότι δεν υπάρχουν πια γυναίκες? Μήπως έχουν μπεί σε τόσο βαθιά κρίση που ψάχνουν να βρούν την ταυτότητά τους? Πώς η σημερινή γυναίκα να προσελκύσει έναν άνδρα όταν πολλές φορές η ίδια δεν ξέρει αν ο εαυτός της είναι τελικά αρσενικό ή θηλυκό?
Οι γυναίκες πάντα κάτι θέλουν, το θέμα είναι το ότι δεν ξέρουν τι είναι αυτό το κάτι. Θέλουν να το αποκτήσουν χωρίς κόπο, είναι σαν να θέλεις να πας στον παράδεισο χωρίς να πεθάνεις. Φυσικά δεν υφίσταται κάτι τέτοιο.

Θέλω να κλείσω με μια φράση που διάβασα κάπου και όντως έχει εφαρμογή στη ζωή μας. (στην δική μου τουλάχιστον σίγουρα έχει)

Ξέρω τι θέλω, θέλω εσένα. Δεν ξέρεις τι θέλεις αλλά θέλεις εμένα.